Wednesday, December 29, 2010

Treadmill Accounts

Four minutes more then I'm through with the 15-minute run on a treadmill. I was sweating profusely, I wet my shorts and my muscle shirt was sticking to my skin like crazy. Gerald, my personal trainer was watching at the side, as he checked on the speed that I was using. A series of abs exercise was scheduled for me that day.


Gerald always wanted to me to warm up using the treadmill. I am not complaining though. I prefer it over a stepper or a rotex or even a rower. The gym's got a lot of treadmills too. I liked how these equipment are arranged. One could get a complete view of the gym sections.


I picked the treadmill at the second row, near the center aisle. From there, I could see clearly the GroupEx area, the stretching and core, a portion of the free weights and the entire floor where the work-out machines were placed.


It is a perfect vantage point for observing gym rats and gym enthusiasts and the things they do on the side. A panorama of muscles and bodies and sweat interacting with machines and trainers and fellow members. A vast view of people working out and of people in various degree of flirting.


I was inching closer to the end of my warm up when I spotted him at the free weights area. Dino just came from the men's locker room and he went straight to the section where most guys prefer to work out.


He was clad in Nike products once more. Topped with huge black headphones, Dino started to flex and stretch his extremities. I watched him move around the area, checking on the plates and dumb bells that he'd use for his work-out program.


The tread belt had slowed down, I checked on the mill and began to walk the remaining time. By slowing down, I could notice Dino walking towards another member. The guy was sitting on the bench placed in front of rows of dumb bells.


Like Dino, the guy was buff. The chest was massive, biceps were extremely developed. The guy appeared to be in his late 30s. He was in between sets. His gray muscle shirt was wet from the chest down to the pits. As Dino stood closely in front of him, the guy was wiping the sweat off his arms and feet with his pink hand towel.


Dino stood there for a while. I noticed my treadmill had come to a complete stop. But I stayed on the mill for a bit as I waited for Gerald to come and lead me next part of my program.


I continued to watch Dino and the buff guy. Dino was leaning on the plates rack. The buff guy was busy swirling his towel in front of him. They were talking, then Dino would burst into laughter. The buff guy would then move to another bench and change dumb bells. Then Dino would follow him there and continue to talk as the buff guy did his work-out.


Gerald tapped my shoulders. "Sir, are you done? Shall we proceed to the free weights now?"


"Sure. But wait a sec, are we doing biceps and chest today," I asked.


"You're right sir. We'll be doing a lot." The trainer waited for me to step down the treadmill. I picked up my towel and took out the earphones from the mills. Gerald followed me down to the free weights area.


I still saw them in the area. That time, Dino sat beside the buff guy. They were not talking. They were just sitting there. Seemed like I was staring at them for a while. Gerald tapped my shoulder once again.


"That's his boyfriend. A weekend warrior. They work out together."


It took a while before it sank in. I turned away.


Dino could never be mine.



Saturday, December 4, 2010

Maya Maya

I saw him walk past through my table. Si Dino, ang mamang naka-Nautica, dumiretso lang sa table malapit sa entrance ng bar. Suot ang itim na baseball cap at tight jeans, sa table ng mga maya siya nagpunta.


Nakipagshake-hands, nakipag-beso sa mga beckies. 


Bigla na lang pumasok sa isip ko ang katagang "tell me who your friends are and I will tell you who you are."


Meron pang secondary quote: "Birds of the same feather, flock together."


Puro mga maya ang kasama ni Dino. Eh di, siya rin ay isang maya. 


Napangiti na lang ako sa sarili ko. Bakit di ko naamoy ang hasang ni Dino? Bakit di ko na-detect na becky-lou blanco pala siya? Ano na ba ang nangyayari sa gaydar ko? Lowbatt na kaya o wala lang mahagap na signal. Nakakahiya naman oh. Tsk Tsk Tsk.


"Aray," tanging nasabi ko habang kinurot ako ni Jean sa may bandang hita.


"Di ka nakikinig. Kanina pa ako tanong ng tanong sa yo kung kilala mo talaga si Nautica." reklamo ni Jean.


"Nagkikita kami sa gym. Yun lang. We haven't spoken yet to each other. Kilala ko lang siya sa mukha. Once lang nagmeet ang eyes namin. Minsan lang siya nagsmile sa akin. Hindi kami friends. Hindi pa lang," paliwanag ko.


"Ilusyonada. Hindi pala kayo close eh. Feeler!" sabi ni Jean.


"Paki-alam mo. At least meron akong reason kung bakit araw-arawin ko ang pagpunta sa gym di ba? Plus factor na yun. Inspiration kung baga. Ang hirap kaya magbuhat ng kung anik-anik kung di ako inspired. Sayang din kung walang maka-appreciate." dagdag na paliwanag ko habang minamasdan si Dino sa kabilang table.


Ayun siya, matikas, maayos na nakaupo kasama ang mga maya. Umorder si Dino ng isang round ng SML. Nagbubulungan, nagkukwentuhan, nagbubuga ng usok, nagtawanan.


Kami naman ni Jean, parang nagmasid na lang. Nagkwentuhan tungkol sa buhay ng iba, nagpapakalasing sa mga kwentong walang kwenta. Nagpapakalunod sa usok ng sigarilyo at nagpapakalulong sa dagat ng mga maya't mga nagpapanggap.


"Kainis naman kayo. Wala na bang mga tunay na lalaki ngayon? Wala na bang natitirang straight para sa aming mga NBSB? It's so unfair. It's just so so not fair. I hate this!" hinaing ng lokaret na si Jean.


"Gagah. Bakit ka nagrereklamo? Patas lang ang labanan. Equal footing tayo lahat. Lahat tayo merong chance para maka-bingwit ng isda. Kanya-kanyang diskarte lang yan. Masyado lang madiskarte ang iba. Dahil ayaw sa too complex na set-up, sa kapwa maya na lang ang trip."


"Mga maya, trip na trip na ngayong pumatol sa kapwa maya. Walang emotional baggage, walang hang-ups masyado, at least alam ng isa't isa kung ano ang buhay na pinagdadaanan."


"Yang si Nautica, maya yan di ba?" tanong ni Jean.


"100%. Tignan mo, astig na astig pero nakikipag-flirt na sa bouncer. Kinuhanan pa ng pic. Pa-simple lang ang maya," nasabi ko habang sinusundan ng tingin ang mga kilos ni mamang Nautica.


"So what are you waiting for? Puntahan mo na't magpapakilala ka na."


"Ayoko nga. Hindi ko pa kaya. I'm not man enough to introduce myself. Who knows, baka meron na siya kalukadidang. Baka may jowa na ang mama. Baka hindi na siya available," sagot ko na may halong worries at lungkot.


"There's one way to find out. Lapitan mo at magpakilala ka," si Jean naman oh, very supportive.


"Eh, why don't you go ahead, magpakilala ka. Ladies first." pabiro kong sinabi sa kanya.


"Sige ka, baka maunahan ka."


"Eh di good luck na lang," sabi ko habang sinusundan ng tingin ang mga kilos ni Dino. 


Sa table ng mga maya, naaninag ko ang maya't mayang pag-check ni Dino sa kanyang cellphone. Nag-order uli siya ng isa pang round ng beer. Hithit-buga, tawa, hiyawan. Chineck uli ang cellphone. Tila merong text. Tumingin sa malayo at ngumiti.


Nilingon ko ang lugar kung saan siya nakatingin. Nakita ko ang isang maya na naglalakad patungo sa bar. Maliit, naka-checkered shorts, pink and suot na polo shirt, hawak ang touch-screen na cellphone. Tumayo na si Dino sa kinauupuan nito. Nagpaalam sa kasama, nilisan ang mga maya at nagmamadaling lumakad papalayo sa bar ngunit papalapit sa mayang naka-pink.


Nagsalubong ang dalawa malapit sa table namin ni Jean. Nakita rin ni Jean ang nagaganap na tagpuan. Nang nagmeet na si Dino at ang naka-pink na maya, agad namang inakbayan ng nauna ang huli. Sabay nilang nilisan ang MP. God knows where sila pumunta.


Sabi ko sa sarili ko, nabingwit na si Dino. Iba na lang ang huhulihin ko.



Friday, December 3, 2010

Nautica

Jean flashed a dissatisfied look when she spotted me walking towards her. She was waiting for me for like 48 years since she her last sent message on the phone. Naka-upo siya sa may gilid, doon sa may glass wall ng MP. Katabi niya ang dalawang bakanteng upuan. Sa harap naman niya ang isang bilugang monobloc table. Tanging isang bunch lang ng tissue holder with a 5+1 SML sticker ang naandun.


Kumaway si Jean na tipong atat-na-atat makipag unahan sa pangingisda sa laot ng lalaki. Kinawayan ko siya, habang papalapit, nagmega-explain ako kung bakit late ako ng konti. Ang hirap din kasi maghanap ng parking space sa MP. Tapos ang trapik din sa Gen. Maxilom.


Ayaw tanggapin ni Jean ang justi ko. Late daw is late. Male-late na rin daw siya sa pamimingwit ng hombre. Sabi ko sa kanya, "ang aga pa. ano ba quota mo tonight? dalawa? tatlo? isang dosena?"


"Baliw. Isa lang. Oks na ako sa isang dosena," pabirong sinabi ng lokaret na si Jean.


"Eh abay, magsimula ka na. Timer starts now" sabay adjust ko sa digital watch kong luma na may split second feature.


Mukhang seryoso nga si lokaret. Nagsurvey agad sa scene of the crime. Iniisa-isang tinignan at siniyasat ang mga hombre sa bar kung saan kami naka-upo. Binatukan ko ng slight si Jean.


"Hoy, remind lang kita, not all that glitter is gold. Yung mga mata na naggi-glitter, malamang mga bading yun. Baka nakalimutan mo, nasa hang-out tayo ng mga beckies ngayon" sabi ko kay Jean.


"Ay oo nga. Parang nahihilo na rin ako sa kaka-survey. Pare-pareho ang style ng damit, ang buhok, eh halos magkamukha na nga. Kailangan ba talagang gaya-gaya at pare-pareho?" sambit ni Jean sa akin.


Hindi ko maipaliwanag yun. Ngayon lang ata nagkaganito ang party scene sa Cebu.


Dumadami na ang mga maya. Pabata ng pabata. Pansin na rin ang population bloom ng mga peppers sa ciudad. I think yung iba nanggagaling pa sa ibang lugar.


Maswerte nga yung generation ng mga peppers ngayon. Somehow, medyo open na ang society sa mga katulad natin. Meron nang mga bars na kagaya sa Metro Manila na pwede na mag french-kissing at butt-sqeezing in the open. Hindi na nagugulat ang madlang people kung ang isang hombre ay nakiki-grind sa kapwa nyang hombre.


"Ahem ahem" si Jean, napansin akong napatingin sa malayo.


"Lokaret, nakita mo ba ang nakikita ko?" tanong ko sa kanya.


"Saan? Alin? Sino? Bakit?" kukumpletuhin ba ang mga tanong?


"Yun oh, yung naglalakad papalapit dito" sabay turo gamit ang mabuhok kong nguso.


"Alin? yang naka-itim na shirt, yung tatak Nautica? Siya ba?" napalingon ako kay Jean, tila tumulo na ang laway sa kakasiyasat sa hombre. "Kilala mo ba siya?"


Natahimik ako saglit. Palapit ng palapit na kasi yung mama. Sa porma pa lang, kilalang-kilala ko siya. Tuloy lang ang paglakad niya. Minamasdan ko ang itim na Nautica shirt na nakakapit sa katawan nya. Bakat na bakat ang dibdib. At ang beywang, ang trim.


Napangiti na lang ako. I never expected to see him here.


"Kilala ko siya. I know his name but I don't know him quite yet" sabi ko kay Jean.


"Eh sino nga siya?"


"Itago na lamang natin siya sa pangalang Nautica," suggestion ko kay lukaret habang pinaglaruan ko ang tanong kung bakit naandito si Dino sa balwarte ng mga nagpapanggap.



Wednesday, December 1, 2010

Kung Bakit Pa Kasi

Dumiretso na ako sa harap ng napili kong locker. Hindi ko na inalam kung nakita ako ni Dino na nagmamadaling umalis sa shower area. Ang mga hawak kong shampoo, underwear at facial wash agad ko nang nilagay sa kikay bag ko. Sa bilis ng kilos ko'y feeling ko malalagutan na ako ng hininga. Anlakas din ng heartbeat ko. Para akong isang magnanakaw tuloy.

Ano lang ba 'yon? Nakaw na pagtingin sa hubog ng katawan ng naliligong si Dino? Pasulyap na pagmasid sa basang hombre habang naglalaway sa pagkaligo nito ng sabon? Nakaw nga ang masasabi kung nanood ako na hindi nagpaalam sa kanya, na hindi pina-alam sa kanya, na hindi nya batid na halos nawala na ako sa tamang pag-iisip at pagkilos dahil sa kakapanood sa kanya.

Hinanap ko na ang jeans and polo shirt ko. Inaantay na ako ng friend ko sa Gen. Maxilom which was a few minutes away from the gym. Habang nagbibihis, dumaan si Dino. Naka-tapis. Niyakap ng tuwalya ang beywang. Half-naked, fresh na fresh. Dumaan siya sa likod ko. Naamoy ko pa slight ang sabon na ginamit nya. Ang shampoo, H&S. Menthol. Sigurado walang balakubak.

Doon siya huminto sa may locker sa likod ko. Halos magkatapat ang lockers namin. Magbibihis siya sa likod ko. Ako naman, sa likod nya. Pakshet naman. Di ko siya mapapanood magbihis.

Suot ko na ang pantalon. Hinugot ko ang pares ng medyas, umupo sa bench sa gitna at inasikaso ang pagsuot ng medyas at ang sapatos. Inayos ko ang sintas ng rubbershoes ko. Tumunog ang cellphone ko. Tumayo ako't hinanap sa locker ang nag-iingay na CP. May nagtext.


Si Jean. Ang classmate ko nung highschool. Tapos na raw siya sa work nya at gusto nang maglamyerda. "Wr n u? Hr n me MP!" text ng bruha. Sinagot ko ng "W8 muna, nagbbhis lng. andyan n me in 15."


"Blisn mo, dming Sda n ri2. Gus2 ko n mag catch ng 1" text uli ni Jean.


Lokaret. Bagama't single since nasa matres pa ng nanay niya, ayan nagwawala at tila sinasaniban na si Jean sa party place na yun. Excited siya masyado. Ako naman, medyo charo santos concious sa pagbibihis dahil na sa likod ko lang si Dino.


Ay hindi pala. Nakaupo na siya sa center bench ng locker room. Di ko napansin. Pagkatapos kong binalik ang cellphone sa gym bag ko, paatras akong bumalik sa bench para umupo. Late ko na napansin na nasa tabi ko na siya. Sa gulat ko, napadikit ang kanang kamay ko sa kanang kamay nya. Buti na lang hindi ako sumigaw at nagtitili na parang fanatikong ulol.


Siya itong nagulat sa akin. Hindi ko pa suot ang polo shirt ko eh. So ayun, skin-to-skin ang nangyari. Nagulat ang mama. Pero nakangiti. Ako naman, trying to compose myself. "Sorry Pre" lang ang nasabi ko. Pero nakangiti rin. Ngumiti lang siya. Hindi naman siya umusod.


Para akong nakuryente. Napatayo. Hinablot ko bigla ang polo shirt ko. Nagmadaling sinuot ito, naglagay ng perfume sa leeg, sa kamay, sa likod ng tenga. Ready na ako. Hinablot ko na ang gym bag ko at iniwan ang locker na nakatiwangwang.


Nasa bench pa rin Dino. Half-naked. Nakaupo. Magbibihis. Habang umaalis ako sa locker room, iniiwan ko naman ang mga titig ko kay Dino. "Alis muna ako ha" sabi ko sa kanya, pero sa isip ko lang.


Tinitigan ko siya. Sa gulat ko, biglang lumingon si Dino. Nagsalubong ang aming mga tingin. Saglit lang. Pero caught in the moment. Na-praning ako sobra. I turned away and headed for the exit. Inaantay na kasi ako ni Jean. Hay.


Kung bakit pa kasi.



Tuesday, November 23, 2010

No Regrets

I have no regrets.

The long-distance long-term relationship has finally ended. It has come to a close. I somehow saw it coming. He somehow sensed that it was coming. We couldn’t stop it from coming. It had to come. Our relationship had to end.

We split up. We cut our ties. We contemplated on burning the bridge. We pondered on the ties that bound us for a decade and a half. That certain connection, we felt that it had worn-out, had weakened through time. It had become brittle by constant pressure we made on our relationship. That certain connection had given up on us. It had finally given in.

As we went our separate ways, we took different paths. I took the path opposite his. I took that path, never thinking how he’d manage to take his; never knowing if he’d be strong enough to go on with his life without me. I walked away from him, not thinking about the changes he would do with his life; not caring anymore if he would breakdown and cry or be angry with anyone. I must have to walk on and start thinking about my own life.

I have to move on with my life. Emotions had been placed at the backseat. I need to prioritize on my happiness. Life is really short. I don’t need to spend much time mourning for the death of our relationship. I had already cried. I had already endured the pain of the break-up. I had gone to the bottom of sadness. I needed to pick myself up and be happy once again.

My heart has suffered a lot. It had endured the aches for so long. It’s badly bruised. My heart had weakened through time. Now I need to make it healthy again. I need to stop the murmur from every single beat. It had to pacify. It had to be worry-free. It needs to be happy. It needs to love again.

I have no regrets.
I have only my heart.
I have to be happy.
I have to be ready to love someone again.


Thursday, November 18, 2010

Tubig at Sabon


Feuilliton ng mga nilalang ng Gym.
Maaaring basahin muna ang mga previous na bahagi ng blog-aserye.

-------------------------------------------------------------------------------------------

Dahan-dahan kong pinatay ang shower. Ang dating malakas na buhos ng tubig mula sa shower head, ngayon ay patak-patak na lang. Kasabay ng paghina ng tubig ay ang paglakas naman ng tunog sa kabilang cubicle.

Tuloy-tuloy lang si Dino sa pagsa-shower sa katabing cubicle. Patuloy lang din sa pagkanta. Tila nasasarapan sa pagdampi ng tubig sa kanyang katawan. Habang nagpapatuyo ako, namumuo naman ang pagnanasa kong masilayan ang naliligong si Dino.

Pinulot ko na ang mga gamit ko. Shampoo, facial wash at tuwalya. Suot lang ang boxer-briefs ko, binuksan ko na ang glass door ng cubicle at lumabas na from the shower. Binagalan ko ang paglabas sa cubicle. Gusto ko kasing makita kung ano ang nasa likod ng glass door sa katabing cubicle.

Kalilinis lang ni Manong tagalinis ang mga glass doors ng shower cubicles. I should say that the doors are transparent and close to being invisible. Kaya medyo kabado ako. Baka naman mahihimatay ako sa aking makikita. Curious na curious na ako kung ano si Dino sa ilalim ng shower.

Step by step. Mumunting hakbang, dumaan ako sa harap ng cubicle ni Dino. Lumingon ako sa kanan. Tagos sa salamin ang malagkit kong tingin sa naliligo. Nakatalikod siya. Hubo’t hubad, basang-basa, mabula.

Nagsasabon pa si Dino. Press ng press sa libreng liquid soap na nakadikit sa shower cubicle. Pinapahid niya ang asul na likido sa balikat niya. Mula sa balikat, bumula ang sabon at dumaloy sa kahabaan ng kamay niya. Kumuha uli ng sabon para ipahid sa kabilang balikat. Inantay niyang bumula ito bago ipahid sa dibdib at sa likod.

Ang mga bula, unti-unting dumaloy mula sa likod, pababa, papunta sa bewang, pababa sa puwet. Sheht. Full na full ang likuran ni Dino. Napatitig ako ng husto. Para lang akong nanonood ng clip sa xtube.

Hindi ko masyado nakita ang jewels niya. Pano kasi, nakatalikod. Sana man lang pumihit siya at humarap naman sa glass door para makilala ko ang junior niya. Inantay ko siyang umikot. Di ko na batid kung gaano na ako katagal na nagmasid sa kanya. Pagkakataon na kasi yun. One in a million chance to see him naked.

Pwede ko namang katukin ang glass door or buksan ito at tawagin ang pangalan niya para lumingon ito at humarap sa akin. Pwede rin naman akong pumasok sa cubicle niya at tulungan siya sa pagsasabon. My imagination is running wild. Para lang isang eksena sa porn flick ng Raging Stallion.

I stopped myself. Nakaka-windang naman ito. I looked like a salivating dog waiting for someone to throw a huge bone at me. Well not that I'm complaining. A bone is still a bone, sarap-sarap nun. But hey, I felt like I was too desperate. Hindi ba ako kuntento lang sa pagmamasid sa naliligong si Dino?


Matatapos na si Dino. Pinatay na niya ang tubig. Tumigil na rin siya sa pagkanta. Inantay niya munang tumulo ang tubig mula sa tuktok ng ulo niya pababa. He ran his fingers through his hair, winiwisik-wisik ang buhok habang nakapikit. Umikot na siya para kunin ang dark green na tuwalya na nakasampay sa glass door. Inabot niya ito, sabay dilat ng kanyang mga mata.


Hindi na niya ako naabutang nakatayo sa harap ng cubicle niya.









Monday, November 15, 2010

Neuf na Lang

Dati, sampu sila.

10. In a relationship

Itong sampu, meron na akong blog entries dyan. Maliban sa Number 10.

Binura ko na yun. Wala kasi akong maisulat tungkol sa relationship.

Dati, status ng FB ko ay In A Relationship. 

Ngayon, Single.

Endo na.

Hanapbuhay uli. Hanap ng bagong buhay. Bagong buhay na wala si Care Bear.

Ang sampu, naging siyam. 

Siyam na lang sila.

Magiging sampu pa rin ba sa darating na mga panahon?

Good luck na lang

Thursday, November 11, 2010

Dino

Note: Di ko man sinasadya pero para na itong isang feuilleton televise. Basahin muna ang mga ito in particular order para maka-relate ng major major:

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Pangalan pa lang, parang gusto ko nang hubarin ang suot kong boxers. Para kasing exotic at medyo savage garden ang timpla ng pangalan niya, feel ko tuloy mag go-commando under the intense and invading eyes of the gym bunnies and gym rats in the locker room at magsisigaw ng “Dino, Dino woohooo” na parang baliw.

Pilit kong inaalis at iniligpit ang pangalan nya at isuksok na lang ito sa likod ng ulo ko. Hindi ko nga siya masyadong bukambibig pero ang image niya naman ang madalas na tuma-tumbling sa garden ng ulo ko. Di ako lubos nakaka-concentrate sa mga pinapagawa sa akin kanina ng PT kong si Gerald. Lagi ko kasi naaalala yung unang beses kong nakita si Dino.

Kung bakit ba kasi nagpakita pa siya sa gym. Napansin ko tuloy siya.

At dahil alam ko na ang pangalan niya, dapat ba akong mag-research tungkol sa kanya o hayaan ko na lang ang sarili ko na kilalanin siya through people na merong alam sa kanya? O diba, parang stalker lang ang dating. Ang siste, hindi ko naman alam kung sinu-sino sa mga nagji-gym ang merong alam tungkol sa kanya. Kailangan ko bang hanapin ang mga friends niya? Di ba para lang akong tanga.

Hayaan ko na lang. Come what may. Pawis na pawis na ako at gusto ko nang maligo.

Naghubad na ako. Sa harap ng pinili kong locker, tinanggal ko ang basang-basa kong singlet. Umupo na ako sa bench at pinunterya ang mga sintas ng aking puting sapatos at tinanggal na ito pa-isa isa sa mga paa ko. Pati ang mga medyas tinanggal ko na rin. Tumayo na ako uli. Dahan-dahan kong hinatak pababa ang gym shorts ko. Basang basa sa pawis.

Shampoo. Fresh boxer-brief. Facial wash. Towel. De-numero kong kinuha from the locker. I finally got them all in my hands.

Pumunta na ako sa shower area. Doon ako sa pinakamalayong cubicle. Di ko alam kung bakit.

Sabi ko sa sarili ko, habang nagpapakababad sa hot and cold shower, na hindi ko dapat pagpipilitan ang sarili ko na magkakagusto kay Dino. In the first place, hindi naman kasi naming alam ang isa’t isa. Secondly, I don’t know kung katulad siya sa akin. Thirdly, nakakatakot isipin ang magiging reaksyon nya kung sakali magtatapat ako sa kanya. Lastly, ang kapal ko naman kung ganun.

Tinigil ko muna ang shower para makapagsabon. Pisil lang nang pisil sa container ng body soap sa gilid ng cubicle. Isa, dalawa, tatlo. Sa binti, sa paa, sa hita.

Isa, dalawa, tatlo. Sa likod, sa shoulders, sa dibdib. Wow, ang sarap.

Isa, dalawa, tatlo. Sa bulbol, sa betlogs, sa titi. Nabalot na ako sa body soap. Para akong isda. Ang dulas-dulas ko na. Time to make banlaw. Kinapa ko ang shower knob at hinawakan. Hind ko pa man napihit, napansin kong parang may taong pumasok sa katabing cubicle. Maya maya’y narinig ko na ang buhos ng tubig mula doon. Lumakas nang lumalakas ang tunog ng shower. Bigla na lang…

If I could fall, into the sky… do you think time would pass…”

Muntik na ako madulas nang marinig ko yun. Paksheht. Magkatabi kami ni Dino.  

Tuesday, November 9, 2010

Threesome Revelation

Tatlo sila.
One fine Sunday.
Buhay pa ang Haring Araw.
Wala pa ang Empress ng Gabi.

Nagkatagpo. Nag-usap. Kumain
Kublai Khan. Starbucks. Golden Cowrie

Threesome.

1- Cebuano
2- Boholano
3- Ilonggo

1- Kulot
2- Straight, malago, aksaya sa Gatsby
3- Bald

1- Moreno
2- Porcelana
3- Fair

1- Katoliko
2- Bradford Christian
3- Naniniwala na may langit

1- Aries
2- Libra
3- Capricorn

1- Outspoken
2- Hirap mag-express sa sarili
3- Carry Lang

1- Pepper
2- Pepper
3- Pepper

1- Kamukha ng tatay nya
2- Baby-face
3- East-asian

1- Baritone sa choir nila sa community
2- Bass sa choir nila sa church
3- Tenor under training dati sa isang university choral group

1- Pepper na nung high school
2- Pepper na after college
3- Pepper na nung college

1- Single, currently looking for rebound
2- In a relationship, currently figuring a way out
3- In a relationship, long term

1- Type ang balbas-sarado
2- Type ang chinito, asian
3- Type mga oso.

1- Nagkaroon ng girlfriend. Had sex with both sexes.
2- Nagkaroon ng girlfriends. Had sex with both sexes. Nagkaroon ng stalker
3- Hindi nagka-girlfriend ever. Had sex only with the same sex.

1- mainitin ang ulo
2- antagal makapag-decide
3- practical lang ang drama

1- Marunong magluto
2- Laging ipinagluluto
3- Gustong matuto magluto

1- Nagkarelasyon sa mas matanda. 20 years ang pagitan
2- Nagkarelasyon sa isang OFW. Home-wrecker
3- Maagang nagkarelasyon. taon-taon na ang binibilang

1- Versatile
2- Mostly top
3- Power bottom

1- Merong issue sa ama
2- Merong issue sa pamilya
3- May issue sa ka-relasyon

1- Never cheated but was cheated upon
2- Cheated and never caught, was cheated and lied upon
3- No issues with trust (at least for now)

1- Hopeless romantic, still looking for Mr. Right
2- Indecisive, hindi alam ang gagawin sa relasyong pinasukan
3- Top award for martyrdom

1- (insert name here)
2- (insert name here)
3- (insert name here)

Magkakapatid sa pananampalataya.
Magkakaibigan
Mga nagpapanggap.

Monday, November 8, 2010

Juicy

"Kilala mo siya?" tanong ko kay Gerald.

Hindi agad sumagot ang PT. Abalang-abala kasi siya sa pag-uunat sa mga paa ko. Eto naman si Gerald oh, very serious sa pag-stretch ng katawan ko. I sensed that he's dropping hints na may alam siya kay Mr. Nike. Maybe he sensed that I am somehow interested with the man in black Nike ensemble. Nagpapakiramdaman na kaming dalawa.

Juicy kaya ang sasabihin ni Gerald tungkol kay Mr. Nike?

Tahimik pa rin siya. Parang di niya narinig ang tanong ko. Ako naman, parang uhaw na uhaw na sa maaring isagot ng PT. Eyes wide open na ako. Pati ears ko full bar na rin sa pagiging open. Everything around me had turned quiet na. Si Gerald, tuloy-tuloy pa rin sa kanyang ginagawa. Nagbibingi-bingihan. Tell me now. Please. Sabihin mo na sa akin. Wag mo na akong itorture.

Hirap naman ito. Di ko alam kung nakahalata si Gerald na nakiki-usi ako sa buhay ng may buhay. Sinubukan kong deadmahin ang lahat. I let some moments pass. Tinapos namin ni Gerald ang stretching session then we both went to the reception desk to sign some papers and to plot my next session with him.

Inexamine ko si Gerald. Gusto kong malaman kung ano ang alam niya kay Mr. Nike. Kung kaya ko lang basahin ang isip nya eh di ko na kailangang tanungin siya di ba? Hindi ko na rin kailangang basahin ang utak niya. Babasahin ko na lang diretso ang utak ni Mr. Nike. Kaso waley akong gift na ganitey.

Bago pa man nagpaalam si Gerald sa akin, inunahan ko na siya uli ng tanong. "Hoy, sinagot mo na ba ang tanong ko?"

"Ang alin?" pilit niyang inalala ang tanong.

Bigla na lamang ito napakamot sa baba at inisip kung ano yung tinanong ko. Lumakad na kami papalayo sa reception desk. Papunta na ako sa locker room, siya naman papunta sa work-out area, hinihintay ko pa rin ang sagot nya.

"Yung kanina, sa may stretching area," sabi ko.

"Ah yung naka-itim at naka-sombrero? yung nasa free weights kanina?," tanong ni Gerald.

"Oo. Yun. Kilala mo siya?" tanong ko habang lumalapad na ang tenga ko at dumidilat na ang mga mata ko sa isasagot ni Gerald.

"Si Dino po yun," sagot ng PT.

Hmmm.

Dino pala ang pangalan ni Mr. Nike. Pangalan pa lang parang native na native. Pwede ring latin american or hispanic. Ewan. Short for Dinosaur kaya yun? o Segundino ba? o Dino lang talaga.

"Matagal na po siyang member dito po. Kumuha nga rin po sya ng training package noon. Yung pareho sa inavail nyong package po," dagdag ni Gerald.

Di ko na napakinggan ang sunod na sinabi ni Gerald. Nagsara na lang bigla ang mga tenga ko nang malaman ko na Dino pala ang pangalan niya. Ano kaya ang buhay sa likod ng pangalang Dino.

Dino.

Dino.

Akyat na ako sa locker room. Magbibihis na ako. Sana, madatnan kitang naandun. Gusto kitang makitang nag bibihis, o naghuhubad o naka-tapis lang ng tuwalya. Gusto kitang makilala, Dino.

Saturday, November 6, 2010

Peppers in the Gym

Klase-klase. Iba-iba. Varied.

Spicy ang gym na pinupuntahan ko. Andaming spices. Mga paminta. Peppermints and all. Eh kasi ba naman, ito lang yung nag-iisang branch sa VisMin ng pinakamalaking health club group sa buong mundo. It's not surprising na halos lahat ng mga beckies, peppers and gym parishioners have tried working out dito.

Hindi na rin ako nagulat kung bakit trip na trip din ng mga exhibitionists ang gym na ito. These guys love to show off their bodies. They love to strut their wares sa work-out area, specially in places where they are in complete view of the trainors and guests. Kahit sa locker rooms, pa-show off din ang mga peppers. Gusto nila ng attention.

Some of these exhibitionists are members of our own kind. Mga becky lou blancos. Ironic in a way. Exhibitionist nga sila pero mga bading-in-hiding. In-na-out na di mo maintindihan. I just couldn't help it either. I tried to check these exhibitionists kung bading ba sila or hindi.

Medyo maypaka-mayabang ang dating ng mga exhibitionist. Sila yung mga nagbubuhat ng pagkabigat-bigat na plates and weights. Yung tipong above 100lbs ang pina-pump. Dios-meh. Kakatakot diba. Pero maiinis ka rin sa kanila dahil ma-iinsecure ka bigla sa taglay nilang lakas. Figuratively, manliliit ka sa mga pingbubuhat nila.

Mas nakakainis kung alam mong iba sa kanila ay mga beks. Na-inggit lang siguro ako.

Merong isa, actually dalawa sila. Doon sila lagi sa Free Weights area. Kasi ba naman, exhibitionists love to work-out doon. Ayaw nila masyado ang mga equipment. Siyempre andun sila, mga exhibitionist din. They watch other guests pump iron. Fixated sa mga tall, buff, and good-looking guys. 

They usually stare at these men in between sets. Long sticky ogles on other people's butt, chest, limbs and face. Some may think that they're watching you because they want to use the dumb bells after you're done with them. Or you may think that they want to use the bench after you're through. Pero style lang nila yun.

Sila din mismo, they draw attention to themselves. Nagbubuhat ng mabibigat na dumb bells. Nagsisigaw sa mga last few reps. They take turns in spotting each other. Kanya-kanya din silang spot ng mga eye candies.

Halos magkamukha na sila. Magkapareho kasi ang hugis ng mukha nila. Yung tipong kamag-anak ni Ai-ai. Mas maputi nga lang ang isa. White Horse. Mas puno nga lang din ng pimples ang isa. May kasingkitan ang mas maputi. Toned and developed ang mga katawan. Pati mga mukha, developed na developed din.

Pero eto ang napansin ko. Sabay silang pumapasok sa gym. Walang araw na di mo makikitang isa lang sa kanila ang pumasok sa gym. Mag-asawa? Siguro nga. They share the same water bottle. Horse whisperers. They talk in hush hush muffled voices, halos magkadikit na ang mga mukha pag nag-uusap. Akala ko nung una magkapatid lang sila. Maling akala. Dehins pala.

Bulung-bulongan sa gym. Items daw yun sila. Aba. Sweet naman.

Mag-syotang exhibitionist. It's showtime!



  

Friday, November 5, 2010

Stretch Mo Ko

Sayang.

Konting oras na lang ang natitira bago matapos ang session ko with Gerald. After kasi ng isa pang set ng crunches sa may core exercise area, pupunta na agad kami sa stretching corner, which is malayo kay Mr. Nike.

Doon kasi siya nagpunta pagkatapos niyang nauhaw at uminom sa water fountain. Sa tingin ko pupunteryahin niya ang free weights.

Nakasumbrero pa rin si Mr. Nike. Isang darkbrown na baseball cap with a swoosh sa likod. This time, meron nang naka-plug sa makabilang side ng ulo nya. Earphones lang naman. Nakapuwesto siya malapit sa machine na pangpa-develop ng lower and mid back section, just across a row of dumb bells na iba-iba ang weight and sizes.

Black ensemble siya ngayon. Black ang dri-fit tops with white outlines sa may bandang tagiliran. Black with red lining naman ang gym shorts na suot. Nike trainers na black with gray soles. Both ang shirt and shorts may check logo pa rin.

Nakaupo siya sa isang bench. Nakatutok sa salamin sa harap niya, tila nagko-concentrate sa music na naririnig sa earphones.  Hinanda na niya ang isang pares ng dumb bells. Malalaki. Mabibigat. Kino-condition na ata nya ang arms niya for some curls.

Siya si Mr. Nike.

Hindi ko lubos na naiintindihan ang sarili ko. Bakit ba ako fixated sa kanya? Oso ba siya? Hindi naman siya chubby. I see no traces of fat in his body. He's lean. He couldn't fall into the same category as an otter. Hindi pwede. Baka kasi pag nahulog siya sa grupo ng mga otters, kakainin siya ng buhay. Ulam na ulam na kasi siya. He's super-muscular. He's a hell of a hunk.

Bago pa man siya makapagsimula sa pagbubuhat, natapos ko na ang last set ng abdominal crunches. Tinulungan na ako ni Gerald na tumayo from the A-bench. That time, wish ko na si Mr. Nike ang humila sa akin from the bench.

Hahawakan nya ang mga braso ko sabay hila sa akin pataas. Magpapanggap ako na kesyo nauubusan na ako ng lakas at kunwari'y nahirapan na ako sa pag-angon mula sa bangko. Hihilahin ako ni Mr. Nike. Hihigpitan niya ang kapit sa mga braso ko habang ako nama'y sa mga bulging arms nya kakapit din.

Pagkatayo ko na from the bench, agad akong umeksena na para bang nahihilo at natutumba. Sasandal ako bigla sa matigas niyang katawan. At si Mr. Nike naman, sa kanyang pagkagulat ay payakap nya akong sasaluin. Romantic.

Ambisyosa lang ako. Hibang ng konti. Nag-iilusyon. Potential stalker. Isa akong major major na tagasubaybay ng Wish Ko Lang. Pasulyap-sulyap ako sa kanya. Naglalaway ng konti. Konti lang naman. Hindi ko na batid kung gaano na ako katagal na nagmumukhang aso na may rabies. Hinila na ako ni Gerald papalayo sa eye candy ko at tinulak niya ako sa isang stretching mat.

Ba-bye Mr. Nike. Kami muna ni Gerald ha. Babalikan kita.

Nasa green stretching mat na ako. Naka-indian squat. Yoga position number 1. Breath-in breathe-out. Nasa likod ko naman si Gerald, naka-upo sa isang white exercise ball.

"I-spread nyo po ang legs nyo sir," pa-utos na sinabi ng PT.

Gamit ang inupuang bola, tinulak ito ni Gerald against my back and it stayed that way ng ilang segundo. Sarap ng feeling. Tapos, sinabi niya na yumuko ako't abutin ang paa ko, una sa kaliwa, sunod ang kanan.

"Aray, parang di ko kayang abutin. Sagad na ata. Masakit na po," sambit ko sa kanya.

Di nakinig si Gerald. Tinulak nya lalo ang bola sa likod ko. Na-stretched pa lalo ang mga legs ko. Buwiset.

Inutusan nya akong humiga. Humiga ako flat on my back. Isi-stretch pa nya lalo ang mga binti ko. Hinawakan ni Gerald ang kanang paa ko, hinila ang forefoot pababa, hinila from the ankle down to the toes. Then he folded my leg by the knee and pushed it closer to my body. Hindi na ginamit ni Gerald ang bola. Gamit lang niya ang bigat at pwersa ng kanyang katawan. In doing so, parang he's pushing himself closer to me.

Ako nasa baba. Si Gerald nasa ibabaw. Homo-erotic. Ganun ang position namin sa green stretching mat. Lagpas pa sa 8 counts yun. Hindi ko lang alam kung sinasadya ni Gerald yun. Ayaw ko bigyan ng ibang kahulugan. Right leg pa lang yung inunat. Meron pang kabila. Hmmm

Inalis na Gerald ang weight nya from my leg. Binaba na nya ang kanang paa ko. Si-shift na siya sa kabila. Hinawakan na nya ang kabilang paa. Tinataas, tinitiklop. Hinihila na nya ang paa ko pababa nang bigla na lang siyang nagtanong:

"Sir, kilala mo ba siya?"

"Sinong siya?" tanong ko sa kanya.

"Yung naka-black shirt at black shorts kanina. Yung naka-baseball cap, yung naka earphones," sagot naman ni Gerald.

Napatigil ako. Di ko alam kung ano ang isasagot ko sa kanya. Bakit kaya niya naitanong yun? Usiserong frog. Di kaya obvious na obvious akong nakatingin kay Mr. Nike. Ayeeee. Caught in the act ba ako. Buwiset. Kainis. Makapag-stretch na nga lang.

Wednesday, November 3, 2010

Mr. Nike

Ilang minuto na lang, matatapos ko na ang warm-up exercise ko. Isang 15-minute run on a treadmill.

After sa trabaho kasi, dumiretso na ako sa gym para sa unang session namin ni Gerald. Opo, wala na akong choice. Taken na ang ibang mga PTs na mas kaaya-aya pa ang fez. Si Gerald na nga ang PT ko.

Excited ba ako sa unang session ko with Gerald? Uhmm hindi masyado. Promise kasi niya na rigorous and serious ang set of exercises na ipapagawa nya sa akin. Kaya, dinaya ko na lang ang 15-minute run. Nilakad ko lang ang first five minutes. Tumakbo for 8, then nagsprint for 2 minutes. Nang lumapit na si Gerald sa akin para i-check kung nakumpleto ko ang task, nadatnan niya akong pawis na pawis at tila ready nang sumabak sa training. Nagpapanggap na ako. 100%.

"Wow. Galing ah. Tinakbo mo ba the entire 15 minutes?" tanong ni Gerald.

"Ano sa tingin mo? Of course noh!" pasigaw kong nasabi sa kanya. Sinabi ko lang yun para ma-convince siya na napagod ako ng todo.

"OK. Stretching muna tayo sir" ang sunod na sinabi ni Gerald sabay turo sa akin kung saan ako mag-uunat. "Excited na ba kayo sa first circuit exercise na gagawin natin sir?"

"Slight lang." sagot ko. "Worried ako baka masyado mahirap yung ipagagawa mo sa akin. Medyo conscious pilate ako. Masyado marami kasi nagji-gym ngayon," nahihiya kunyari.

Oo. Excited nga ako ng konti. Pagkakataon ko nang i-make-over ang sarili ko. 

Pero sa totoo lang, medyo gusto kong magwork-out kapag maraming tao. Mas malaki kasi ang possibility na may makakasabay akong guapo sa work-out area. Kagaya nung isang araw, nung nag-uusap kami ni Gerald sa may Core Exercise area, habang bini-brief niya ako, nung nag-appear si Mr. Nike.

Pero mas excited akong makita si Mr. Nike uli.

Nasaan na ka yun? Makakasabay ko ba kaya siya ngayon?

Kailangan ko ng inspiration.

Mr. Nike, naririnig mo ba ako? Can you hear me? I want to call your name out loud. Pero di ko alam kung ano ang tunay mong pangalan. Where art thou? Please come around. Please be here and be my inspiration.

Papa Jesus, I need your help. Tagala lang ha. Sinambit pa si Bro. Hay.

"Sir, upo na po kayo dito. Gawin na natin ang stretching," sabi ni kaaya-ayang Gerald.

Huhuh. Seryoso na toh. Saan na kaya si Mr. Nike? Isang oras lang ang session namin ni Gerald. Sana ma-stretch ko pa ang time ko sa gym. Desperately wanting na itetch. Lingon ako ng lingon sa locker room door. No sign of him.

Dumadami na ang pumapasok sa working area. After 5 na kasi. Ako naman, wishing and hoping na for Mr. Nike. Kaya dinadahan-dahan ko ang pagsi-stretch. Di rin pa sanay ang limbs ko sa mga paguunat-unat. Pero properly guided naman ako ni Gerald.

Natapos rin ang stretching. No Mr. Nike in sight. I surrendered. Sumuko na ako. Maybe wala siyang planong magpunta sa gym ngayon. Siguro every-other-day siya pupunta. Baka nag-overtime sa trabaho. Baka maaga siyang nag-gym kanina.

Sa Core Exercise area na kami sunod nagpunta ni Gerald. Pinagawa sa akin ang abdominal crunches. Ang hapdi sa tiyan. 3 sets ng leg raise. 3 sets ng isang variation ng sit-up. And another 3 sets of curls. Nabugbog ang tiyan ko nang husto. 

"Teka lang, teka lang," ang sabi ko kay Gerald bago pa man niya nasabi yung susunod kong gagawin. "Water break muna!" pahabol ko pang sinabi.

Tumayo ako sa A-bench and went straight to the water fountain. Nakakapagod yung pinagawa sa akin ni Gerald. Pinagpawisan ako. Talagang mahirap nga. Nakaka-uhaw pala ang exercise na yun. Uminom ako ng maraming tubig. Parang ayaw ko nang umalis sa water fountain na yun. Ang lamig ng tubig. Refreshing.

Mukhang nabusog na ako sa tubig. Bumigat na ang tiyan ko. Pansin ko rin na merong nakapila na sa likod ko. Inaantay akong umalis. So I stepped back from the fountain. Pagpihit ko sa kanan, hulaan nyo kung sino ang nakita kong nakapila rin.

Narinig pala ako ni Papa Jesus.

Monday, November 1, 2010

I'd Walk a Thousand Miles

First few months ko sa gym, I availed the services of a PT. Personal Trainer po, hindi Professional Tsupadoro. Actually, nabola lang ako sa alok nilang training packages and besides, binibida nila na mas maigi kung kumuha ako ng PT para mai-guide daw ako sa pag-achieve ng aking purpose sa pagji-gym.

Mega promote ang mga PTs sa akin na kesyo ganitong sessions ang i-avail ko or ganitong package ang kunin ko dahil may mga freebees pa. Tinanong ako ng isang PT kung ano raw objective ko sa pagbubuhat. Sabi ko, "gusto ko lang makahanap ng inspirasyon para ituloy ko ang buhay ko. Gusto kong makakita ng magagandang tanawin at magkaroon ng maraming kaibigan sa gym."

Of course hindi yun ang sinagot ko. Sinabi ko lang yun sa sarili ko. Alam ko ang purpose ko sa gym. At alam ko rin kung bakit kailangan kong kumuha ng PT.

It's because ang mga personal trainers are sources of juicy information. Marami yan silang alam tungkol sa mga buhay-buhay ng ibang mga parokyano sa gym. Kagaya sila ng mga SGs, mga security guards. Andami nalalaman, pati mga ghosts at mga paranormal occurence alam din nila.

"Gusto ko po kasing magkaroon ng six-pack abs," sinabi ko kay Gerald. Isa siyang PT. Hindi nya tunay na pangalan.

Okay naman si Gerald. Mukhang fresh na fresh, mapula pa ang hasang, intact pa ang kaliskis, hindi blood-shot ang mga mata. Halos magkasing height lang kami. Slightly darker siya, mas mabuhok nga lang ako. Aside from his chest and arms, I guess hindi na ako sure kong well-toned siya. Hindi rin ako sure sa mga abs niya.

Napansin ko ang reaksyon ni Gerald. Mukhang hindi siya convinced na yun ang purpose ko. Inisip siguro nya na masyado lang akong ambisyoso. Six-pack abs in just how many sessions? Okay lang ba ako? 

"Sir, medyo extensive training po gagawin natin pag ganun," aba. mukhang lagot ako. Am I really serious?

He guided me to one corner of the gym. Pinakita nya yung mga equipment for the core. Naandun yung mga A-bench na para sa crunch exercise. Naandun rin ang isang frame na pwede ka magleg-curl sa ere. Tinuro rin ni Gerald yung bench na pwede magsit-up at mag leg-raise. Bongga.

"Para lumitaw ang gusto mong mga pan de leche, circuit training po tayo every time, with focus on the core. We also need to perform a series of abdominal exercise to strengthen your mid section, plus squats, crunches, laterals, tensions. Tapos...sir?" napatigil si Gerald.

Pansin siguro niya na dumudugo na ang ilong ko sa kaka-digest ng mga kailangan gawin para ma-achieve ko yung six-pack abs na, in the first place, di ko naman kailangang i-achieve for now. Echos lang lahat yun.

Dahil ang purpose ko lamang ay para magmasid sa mga hombreng nagsisipagbuhat, magha-hunting ng mga eye candies, at manood ng mga eksenang angkop sa edad at panlasa ko. Siyempre, importanteng-importante ang anumang impormasyon na ma-chupsi ko kay Gerald.

Switched ON na ang aking pagpapanggap. "Okay po Gerald. When can I start? Tomorrow?" tanong ko sa kanya.

"Na sa inyo po. Ano po mas convenient sa inyo? Bukas?," binalik lang nya ang tanong sa akin.

"Ikaw ba ang magiging PT ko?," tanong ko sa kanya.

"Na sa inyo rin po. Gusto nyo po bang ako ang magiging PT nyo?," punyems, binalik uli sa akin ang question.

Hmmm. Pero magdedecide pa ako. Okay kaya kung bukas na agad ako magsisimula? Meron pa bang PT na mas kaaya-aya pa kay Gerald? Dapat lang na guapo o kaaya-aya ang mukha ng magiging PT ko noh. In dire need kaya ako ng inspiration.

"...If I could fall, into the sky, do you think time will pass me by..."

Napalingon ako sa kanan. Hinanap ko yung source ng music. Teka, a capella yun. Hindi mataas ang tono, hindi rin mababa ang boses. Okey lang. Hindi sintunado. Parang ang ganda pakinggan. Sino yun? Wala naman akong nakikitang nagka-crunch sa mga benches ah. Siya kaya yun?

Siguro mga 2 meters ang layo sa akin ng isang hombreng naka-sombrero. Siya lang ang nakikita ko sa gawing kanan, malapit sa water fountain. Matikas, muscular pero hindi naman outrageously big. Bakat ang uber-developed chest sa suot nyang white shirt. Slim waist, flat ang tiyan. Naka-side view siya. Ganda ng profile. White shirt paired with a pair of white shorts as well. May Check Logo ang shorts. Siya si Mr. Nike.

Inaayos nya ang mga plates, gagamitin nya ang equipment for abdominal crunches. He was bending over. Tanaw ko ang outline ng briefs nya. Ang ganda ng butt. Gusto kong pisilin.

He turned around and inabot ang dalawang handles na nakatenga from a pulley. Naaninag ko ang mukha. Guapo. Bigla na lang itong lumuhod sa harap ng equipment. Hinatak ang cable pababa. Hinatak ng sampung beses. Sampung beses ko rin pinanood ang porma ng katawan nya. Fit na fit. Al Dente. Just right. Fit 'n Right talaga. Pinanood ko ang isang set ng crunch exercise.

 "...'cause you know I'd walk a thousand miles if I could just see you... tonight..."

Tumayo na si Mr. Nike. Kinanta uli ang chorus ng song. Napatigil lang ako. Nakanganga, naglalaway.

"Sir, so when can you start?" Naalibadbaran ako. Inaantay pala ni Gerald ang sagot ko. Panira. Spoiler ng moment.

May mahaharvat kaya akong impormasyon kay Gerald tungkol kay Mr. Nike? Baka meron ano?

"Can we start now?" patanong kong sagot kay Gerald.

A thousand miles lang pala ha. Tignan natin.

Sunday, October 31, 2010

Mga Closet sa Gym

Sa Gym na pinupuntahan ko, sa silid-bihisan mapapansin mo ang hanay ng mga lockers na gawa sa kahoy. Andami. Dalawang palapag. Mapapansin mo rin ang mga closeta. Mga nagpapanggap. Mga pa-mhin. 2-storey rin.

Kung madalas ka nang nagpupunta sa gym, you cannot help but notice yung mga masasabi nating parokyano. Sila yung mga adik na adik na sa pagwo-work out. Kadalasan, sila yung may mga built na pareho na kay Papa Derek or kay Schwarzenegrenseh kung super adik na talaga sa pagbubuhat.

Meron naman din yung mga hindi pa super-toned ang katawan pero halata mong nagsisimba sa gym just to observe other people. And by observing, sila yung mga di mapapakali at mga uneasy na pa-mhin sa isip, sa salita at sa gawa. Sila yaong nagdarasal kay Mang Inasal ng free unlimited rice dahil abot-mata na lang nila ang mga ulam.

Yes.

Sa gym, mapagmasid ang mga closeta. Nakikiramdam. Nagsisipagdiwang ng palihim sa mga biyayang natatanggap.

Di ko itatanggi na ako man ay taos-pusong nagpapasalamat din sa mga buhay na works of art ni God. Sa locker room kasi, halos lahat naghuhubad. Halos lahat nagmamayabang sa mga korte ng katawan na hinugis ng araw-araw na pagbubuhat. I couldn't help myself. OA naman kung ipipikit ko ang mga mata ko noh. Atsaka, binigyan tayo ng isang pares ng eyes ni Lord so why not use them all the time?

Ang shower area, winner. Semi-transparent ang mga pinto. Hindi polyvinyl chlorde shower curtains kundi glass. Tabi-tabi ang cubicles. Sari-sari ang show. Merong shower area sa baba, meron ding ligu-an sa kabilang floor. Sabik na sabik ang mga peppers sa mga glass doors na ito. Regular kasi itong nililinis. Para kasing invisible na ang mga glass doors pagkatapos linisan ni manong tagalinis. See-through na ang mga cubicles. Maglalaway na ang mga peppers.

Ang mga salamin, parang nababading na rin. Pano kasi, sa kanila nakatitig ang halos karamihan sa mga bading-in-hiding. Ginagamit sila sa pag-o-observe, sa pagche-check out ng mga nagbibihis. Meron diyan na parang standing ovation lang ang drama. Ang tagal sa harap ng salamin. Kunyari nag-aayos ng hair, kunyari nagbo-blow dry ng buhok, kunyari nag-aayos ng damit. Pero tutok na tutok naman ang mga mata sa mga naandun sa loob ng mga cubicles.

Napapangiti na lang ako. Meron kasi diyan na hindi mo lubos maiintindihan kung bakit, sa araw-araw na pagpupunta-punta sa gym, sa halos everyday na session with a personal trainer, at sa halos half-day na nagtitigil sa locker room, wala pa rin napapansing pagbabago sa katawan niya. Kasi ba naman, laging busog sa mga nakikita sa silid-bihisan. Laging busog ang mga mata. Ni hindi nga alam ng misis niya kung bakit daily siya nagpupunta sa gym.

Eh kasi ba naman, nag-sponsor siya ng isang guest. Matipuno si Guest. Obvious na mas bata kaysa ni Sponsor. Fair-skinned, the oriental kind. May itsura. Di alam ni misis. Si Sponsor at si Guest halos sabay magpupunta sa gym. Laging nauuna sa locker room si Sponsor. Maya't maya'y susunod is Guest. Didiretso si Sponsor sa harap ng salamin, bitbit ang gym bag at magkunyari na may hinahanap sa loob. Si Guest naman, tutuloy sa paghuhubad, sa pagbibihis. Titignan ni Sponsor sa salamin ang paghahanda ni Guest. Aantayin niyang matapos sa pagbibihis si Guest bago ilagay ang bag niya sa chosen locker. Saka sila sabay lumabas sa locker room at magpunta sa work-out area.

After the work-out, magti-text si Guest na mauuna na siya sa locker room. Aalis na si Guest sa work-out area. Bibilang ng ilang minuto si Sponsor. Susunod na rin siya sa silid-bihisan. Pagdating ni Sponsor sa locker room, dadatnan niyang nakaupo si Guest sa bench, half-naked, nagpupunas ng pawis sa katawan. Mag-uusap sila saglit habang naghuhubad si Guest to make ready to hit the showers. Kukunin ni Sponsor ang towel at ang kikay kit nyang itim tapos sabay na silang magpunta sa cubicles.

Separate naman sila kung maliligo. Pero magkatapat na cubicles ang pipiliin nila. Kayo na mag-isip kung bakit. Basta pansin ko rin na halos sabay sila lalabas sa kani-kanilang cubicles. Then the same set-up follows. Si Sponsor, tatayo sa harap ng salamin, si Guest naman, pipiliin ang locker kung saan makikita ni Sponsor ang buong eksena ng kanyang pagbibihis.

Halos araw-araw ganito ang eksena nila. Hindi alam ng misis ni Sponsor. Pero alam ko at nang ibang closetang katulad ko.

Mapagmasid lang talaga ang mga peppers.
  

Saturday, October 30, 2010

Beach House

Malalim na ang gabi nang dumating kami. Mga isang oras mahigit ang byahe namin mula sa centre ville. Nag-offer kasi ang kakilala ni Care Bear na doon daw kami sa beach house nya magpalipas ng gabi. And besides, weekend naman at wala naman kaming plano maglibot-libot sa Queen City of the South dahil halos napuntahan na namin ang lahat ng dapat naming puntahan.

Slightly dizzy ako when I got off the AUV na sinakyan namin. Kasi ba naman, 30 minutes lang ang ginugol ni manong driver sa halos 70km na layo ng bahay. To think na liku-liko and madilim ang road going there. Slightly drizzling din nung gabing yun kaya medyo feel na feel namin ang lamig ng sea breeze.

At dahil beach house nga, bihira lang ito ginagamit ng may-ari. So we had the entire house for ourselves. Si manong driver na rin ang nag-guide sa amin papunta ng main door. Isang katiwala ang sumalubong sa amin. Hindi siya stay-in sabi ni manong driver. She let us in sa beach house.

Multi-level pala. A house on a cliff, made of hardwood and stone. Actually, puro wood and rocks ang nakita ko. Ma-drama lang ang effect dahil sa lighting fixtures and the music from the crashing waves. It was a beautiful beach house. I said to myself "kung mayaman lang ako, trip na trip kong magkaroon ng bahay na ganito. Sana ganito ang magiging love nest namin ni Care Bear."

Itinuro ng katiwala ang room para sa amin ni Care Bear. Aba, may sariling CR at terrace. Mahaba ang bed. Pwedeng-pwede magpa-gulung-gulong forever. Tinignan ko si Care Bear. Mukhang pareho yung naisip namin. Countless possibilities. Countless positions ika nga.

Huling itinuro sa amin ang swimming pool. Oo. ganun kayaman ang kakilala ni Care Bear. Binigyan na ng instruction before-hand ang katiwala na painitin ang pool. Sosyal di ba?  At hindi lang siya basta-basta. It's an infinity pool complete with lights underwater.

Sa tabi ng pool, andaming furniture. Recliners, sofa, chairs and all. Nakita rin namin ang mga towels na nilapag sa isang upuan. Para sa amin daw yun, in case na gusto naming maligo sa pool. Tinignan ko uli si Care Bear. Sinister na ang aura. Parang gusto na niya akong gahasain right then and there.

Malalim na nga ang gabi. Kaya nung nagpaalam na ang katiwala sa amin, immediately, we stripped down to our boxers and hit the infinity pool. Ang saya namin that time. Kami lang ata ang nag-ingay sa lugar na yun. Ang lakas ng tawa namin. Binulabog ba naman ang mga shokoy at sirena sa tabing dagat. Ayun si Care Bear, sisid ng sisid, nagpirouette sa gitna ng pool, splash ng splash na parang sinaniban ni Ursula. Ako naman, enjoy na enjoy sa pag swim from end to end.

We imagined ourselves to be the owners of the house. Living the life ang tema.

At talagang night swimming yun na may halong pag-ambon-ambon. We must have swum for hours. Medyo nanlamig na kami sa kaka-swim. Napagod rin ako. So, nagdecide akong umahon na't umupo sa recliner. I grabbed the towel and pat myself dry. Sumunod sa akin si Care Bear. He sat beside me. Tumutulo pa ang tubig from his hair. Inabot ko ang tuwalya. Pansin kong nanginginig siya.

I watched him dry himself. Such a cute bear.

Na-excite ako. Perfect moment nga iyon. Wala namang ibang tao sa bahay kundi kami lang. Madilim at malalim na ang gabi. Tulog na ang mga kabitbahay. Pwedeng pwedeng magsisid.

Nagtinginan kami ni Care Bear. Alam na namin ang gusto naming gawin. Pareho ang nasa isip. Hanap namin ang kakaibang init.

Walang pag-alinlangan. Hinatak niya ang boxers ko pababa. Tinanggal nya rin ang drawers niya lumuhod sa gitna ng mabalahibo kong mga hita. Sinisid nya ang bayag ko, ginising si junior gamit ang mga dila niya. Ramdam ko ang init ng pagsupsop nya sa aking alaga. Ang sarap. I ran my fingers through his hair. Diniin ko pa ang ulo nya sa groin ko. Lalo niyang sinubo ang TT ko. Napapa-oooh ako sa ligaya.

Di ko na napigilan ang pagtakas ng haluyhoy sa bibig ko. Ungol na ako ng ungol. Sarap to the boner. Tinuloy pa nya ang pagdideep-throat. Napatingin ako sa itaas. Shet nagtatago ang buwan. Walang stars sa langit.

Inabot ko ang titi niya. Ang tigas, parang bato. Dahan-dahan kong kiniskis ang ari niya sa aking palad. Ramdam ko ang nilikhang init. Binilisan ko pa ang paghatak-tulak nito hanggang kumalat na ang init sa buo nyang katawan. Gusto kong matikman ang init nya sa labi ko.

Dahan-dahan ko siyang hinila para umupo sa recliner. Tumayo naman ako't inayos ang inuupuan para maging isang instant kama at doon ko na siya pinahiga. Automatic namang dinampot ng mga labi ko ang junior ni Care Bear. Sabik na sabik sila sa init at tigas ng burat niya. Akyat-baba, akyat-baba, supsop to the max na para bang wala nang bukas.

Living the life indeed. Ang sarap ng buhay.

Humiga na rin ako. Baliktaran. Kabilaan ang mga paa namin. Kabilaan din ang mga alaga. Sinubo namin ang isa't isa. Chupachups forever. Ibang klase ang kaluwalhatian. Ang sarap. Sana ganito na lang palagi.

Naabot na namin ang 7th heaven. Hindi na mapakali ang alaga ko. Gusto na niyang magpasabog. Binilisan pa ni Care Bear ang pagchupa. Mahigpit na ang paghawak nya kay junior. Nagwawala na ito. Di ko na mapigilan. Di na rin maaawat. At sumabog na nga.  Sumabog na sa bibig ni Care Bear. Sumabog na ang init na nararamdaman ko.

Tuloy ko pa rin ang pagsupsop sa kanya. Lalo pang tumigas ang titi nya. Abot hanggang sa ngala-ngala ko ang ulo ng alaga nya. Ang tigas. Ang init. Up Down Up Down. Sinabayan ko pa ng paghimas sa mga balls nya. Pinisil ko rin ang mga nagtigasan niyang mga utong. Nangingisay na ang oso sa sarap.

"I'm gonna cummmmmmmm," pa-ingles na sigaw ni Care Bear.

Hudyat na yun na pisilin ko ang balls niya at supsupin ng bonggang bongga ang ulo ng shaft hanggang sa umulan na ng tamod sa loob ng bibig ko. Pumintig na ang titi nya. Mainit-init na likido ang lumabas. Andami.  Sinalubong ng dila at mga labi ko. Sinalubong ko ang langit.

"Wow. Our first outdoor sex," bulong ni Care Bear habang niyayakap ako.

"Enjoy talaga. Sarap ng feeling," dugtong ko.

"We lived out one of our fantasies," sabi ni Care Bear.

"I know. Kung ganito ang bahay, countless possibilities," sabi ko habang hinigpitan ang yakap sa kanya.

"Countless positions din," hirit naman niya.

Tahimik na bigla ang beach house. Pwera na lang sa hingal at hininga namin pareho. Pwera na lang sa hihip ng hangin at sa kundiman ng paghampas ng alon sa mabatong baybayin.